تاثیر دما و درصد اصلاحگر الی بر بازداری و گزینش پذیری در کروماتوگرافی مایع با کارایی بالا با فاز معکوس با استفاده از مدل پارامتر حلالیت مورد بررسی قرار گرفت. ثابت های سیستم توسط انالیز رگرسیون خطی چندگانه از مقادیر تجربی عامل بازداری نمونه های مختلف با توصیفگرهای شناخته شده به وسیله برنامه کامپیوتری spss/pc تعیین شدند. نتایج تجربی نشان دادند که تغییر درصد اصلاحگر الی ( v/v20-5% استونیتریل) موجب تغییر ترم های تشکیل حفره (53/2+ تا 55/3+ = m)، برهم کنش های دوقطبی‑ دوقطبی (64/0- تا 62/0+ = s) و خصلت اسیدی پیوند هیدروژنی (27/3- تا 41/2- = b) گردید. تغییر دما در محدوده °C45-5 همچنین موجب تغییر ترم های تشکیل حفره (56/2+ تا 21/3+ = m) و برهم کنش های دوقطبی‑ دوقطبی (22/0- تا 34/0+ = s) شد.

زمینه و هدف: تیمیدین فسفریلاز (TP) تبدیل تیمیدین به تیمین را کاتالیز می کند. Mitochondrial Neuro Gastro Intestinal Encephalomyopathy (MNGIE) یک بیماری اتوزومی مغلوب است که در نتیجه جهش در ژن هسته ای TP، از دست رفتن شدید فعالیت آنزیم و تجمع تیمیدین در پلاسما ایجاد می گردد. تظاهرات بالینی این بیماری در مراحل ابتدایی قابل تشخیص نمی باشند. در افراد مشکوک به MNGIE تعیین فعالیت تیمیدین فسفریلاز در گلبول های سفید و اندازه گیری مقدار تیمیدین پلاسما ارزش تشخیصی دارند.روش بررسی: روش هایی که تا به حال برای اندازه گیری فعالیت تیمیدین فسفریلاز و میزان تیمیدین پلاسما مورد استفاده قرار گرفته اند از سرعت، دقت و صحت کافی برخوردار نبوده اند. ما فعالیت آنزیم تیمیدین فسفریلاز در گلبول های سفید بیماران دارای علایم بالینی MNGIE و افراد کنترل را به روش RP-HPLC سنجش کردیم. تیمیدین پلاسما نیز به همین روش اندازه گیری شد.یافته ها: در تحقیق ما غلظت تیمیدین پلاسمای افراد بیمار بیش از سه میکرومول بر لیتر و در افراد سالم غیر قابل اندازه گیری و پایین تر از حد اندازه گیری دستگاه ما بود. فعالیت آنزیمی در افراد بیمار کمتر از 5% افراد کنترل بود 14±4 nmol/h/mg) در مقابل 525±165 nmol/h/mgبا .(P<0.05 این نتایج یک الگوریتم تشخیص قطعی را بر اساس اندازه گیری تیمیدین پلاسما یا فعالیت تیمیدین فسفریلاز در گلبول های سفید و یا هر دو ارایه کردند.نتیجه گیری: ما یک روش سریع و دقیق را برای سنجش فعالیت آنزیم به روش RP-HPLC در ایران راه اندازی کردیم و توانستیم مقادیر مرجعی را برای میزان تیمیدین پلاسما و میزان فعالیت آنزیم TP برای بیماران ایرانی به دست آوریم.

سابقه و هدف: روش های متعددی برای استخراج و تشخیص مشتقات تریاک ارائه شده است. روش گاز کروماتوگرافی روشی(GC)  روشی حساس و اختصاصی است که برای این منظور مورد استفاده قرار می گیرد. در صورتی که استخراج داروی مورد نظر از بازیافت بیشتری برخوردار باشد، صحت و دقت پاسخ های حاصل بالاتر خواهد بود. بنابراین باید از روش های استخراجی با بازیافت مناسب برای این منظور استفاده کرد. هدف از انجام این تحقیق تنظیم روشی برای استخراج و تشخیص کدئین (و مورفین) با بازیافت بالا می باشد بطوری که حساسیت روش بیشتر بوده و پاسخ ها از دقت و صحت بیشتری برخورد باشند. مواد و روش ها: ده نمونه ادرار معتادین به تریاک جمع آوری شده و هر کدام به دو بخش تقسیم شد. یک بخش بطور مستقیم و بدون عمل هیدرولیز و در بخش دیگر عمل هیدرولیز انجام شد (اسید کلریدریک به نسبت 10% به نمونه اضافه شد و به مدت یک ساعت در بنماری جوش قرار گرفت). عمل استخراج روی هر بخش توسط فاز مایع - مایع انجام شد. حاصل استخراج پس از مجاورت با BSTFA  در دمای 75 درجه سانتی گراد به مدت 25 دقیقه مشتق سازی شد و به دستگاه گاز کروماتوگرافی تزریق و نتایج به صورت کمی بررسی شد.یافته ها: نتایج نشان داد که در روش استخراج فاز مایع - مایع مذکور، سطح زیر منحنی (AUC)  مربوط به نمونه های هیدرولیز شده بطور قابل توجهی بیشتر از نمونه های هیدرولیز نشده بود. بازیافت روش فوق 89% محاسبه شد. نتیجه گیری ها و توصیه ها: با توجه به بازیافت بالا و حساسیت قابل قبول، می توان از این روش برای استخراج کدئین (و مرفین) سود جست.

کاربرد سیستم مائی مایسلی مخلوط شامل سدیم دودسیل سولفات (SDS) و پلی اکسی اتیلن (23) دودکانول (Brij-35) به عنوان فاز متحرک در کروماتوگرافی مایع فاز معکوس مطالعه شد. دسته ای از کلروفنولها به عنوان مخلوط آزمایشی مورد استفاده قرار گرفتند. ارزیابی اثر افزایش اصلاحگر آلی بر کارایی نشان داد که استفاده از غلظتهای کمی از افزودنیهای آلی، کارایی را در فاز متحرک مایسلی مخلوط SDS/Brij-35 بهبود می بخشد. اثرات غلظت پروپانول، غلظت کل سورفاکتانت و pH بر بازداری و گزینش پذیری نیز مورد ارزیابی قرار گرفت و نشان داده شد که بین LnK′ و کسر حجمی پروپانول در گستره 10-0 درصد، رابطه ای خطی وجود دارد. همچنین کاهش منظمی در بازداری نمونه ها به صورت تابعی از غلظت سورفاکتانت مشاهده گردید. نتایج نشان دادند که قدرت شویش با کاهش pH فاز متحرک افزایش می یابد. همچنین با افزایش قدرت شویش تغییر در گزینش پذیری کروماتوگرافی مشاهده گردید.

لاکتوگلوبولین (BLG) یکی از بزرگترین آلرژن های شیر گاو است که باعث هضم کم شیر می شود. وجود دو پیوند دی سولفیدی هضم این پروتئین را کاهش داده است. به نظر می رسد استفاده از احیا کننده هایی که بتوانند باندهای دی سولفیدی موجود در این پروتئین را احیاء کنند، هضم پذیری این پروتئین را افزایش می دهند. بدین منظور در این مطالعه از سیستم گلوتاتیون/ تیوردوکسین گیاهی برای افزایش هضم پذیریBLG استفاده شد. تیوردوکسین ها (Trxs)، دی سولفیدردوکتازهای هستند که در تنظیم اکسیداسیون/ احیاء سلولی دخالت دارند که خود توسط گلوتاتیون (GSH) احیاء می شوند. در این مطالعه با در دست داشتن باکتری تراریخته مقدار قابل توجهی از این پروتئین ها تولید و خالص سازی شد. برای احیاء BLG از سیستم نوترکیب تیوردوکسین/ گلوتاتیون گیاه برنج به نام سیستم GSH/OsTrx20 استفاده شد. بدین منظور BLG ابتدا با اجزای این سیستم همراه با GSH در دماهای مختلف 4، 25 و37 درجه سانتیگراد پیش تیمار شد. سپس BLG با تریپسین مورد هضم آنزیمی قرار گرفت. میزان هضم پذیری BLG با استفاده از ژل SDS-PAGE و RP-HPLC بررسی شد. نتایج نشان داد که پیش تیمار BLG با استفاده از سیستم GSH/OsTrx20 به طور قابل توجهی بر هضم پذیری آن با آنزیم تریپسین مؤثر بوده است.

در این پژوهش کارایی فناوری میکرواستخراج فاز مایع از فضای فوقانی - کروماتوگرافی گازی موئینه، برای استخراج و تعیین مقدارهای بسیار ناچیز ایزوآمیل استات در نمونه های حقیقی مورد بررسی قرار گرفته است.از 2.5 میکرولیتر از بنزیل الکل به عنوان حلال استخراج کننده استفاده شد و پارامترهای مؤثر براستخراج به شرح زیر بهینه شدند: سرعت به هم خوردن نمونه 1250 دور در دقیقه، زمان استخراج 15.0 دقیقه، دمای محلول 30.0 درجه سانتیگراد و مقدار نمک اضافه شده برای ازدیاد قدرت یونی محلول، 0.34 گرم بر میلی لیتر. با این شرایط، حد تشخیص روش برای ایزوآمیل استات 0.5 میکروگرم بر لیتر محاسبه شد. محدوده خطی منحنی کالیبراسیون 5-1300mg/L با ضریب همبستگی 0.999 (R2) می باشد. نمونه های آب و صابون مایع با روش پیشنهادی مورد تجزیه قرار گرفتند و مقدار انحراف استاندارد نسبی برای نمونه آب آلوده شده با 50، 200 و 400 میکروگرم بر لیتر از ایزوآمیل استات بین 2.39-2.79 درصد و برای نمونه صابون مایع در غلظت 220 میکروگرم بر لیتر با روش استاندارد افزایشی 2.74 درصد و با روش منحنی کالیبراسیون 2.48 درصد به دست آمد. درصد بازیابی برای نمونه آب بین 103.2 تا 101.8 درصد و برای نمونه صابون با روش استاندارد افزایشی 103.2 درصد و با روش منحنی کالیبراسیون 101.8 درصد محاسبه شد.

کروماتوگرافی مایع سریع پروتئین، نوعی از کروماتوگرافی مایع با فشار متوسط است که برای خالص سازی پروتئین ها با تفکیک پذیری و تکرارپذیری بالا ایجاد شده است. ویژگی متمایز این روش، فاز ساکن آن است که از دانه های با قطر کم (رزین هایی که با آگارز، کراس لینک شده اند) تشکیل شده و درون یک ستون استوانه ای شیشه ای یا پلاستیکی با حجم بالا قرار گرفته است. در دستگاه FPLC طیف گسترده ای از بافرهای آبی (فاز متحرک) و فازهای ساکن بکار گرفته می شوند تا انواع روش های معمول کروماتوگرافی (تبادل یونی، اندازه طردی، جذبی و برهم کنش آبگریزی) اجرا شوند. با این حال، تبادل آنیونی و اندازه طردی، روش هایی هستند که بیشترین استفاده را دارند.

برای مدل سازی حلالیت توسط معادلات حالت، به خواص بحرانی ماده حل شونده نیاز است. برای بسیاری از مواد، خواص بحرانی وجود ندارد. روش متداول استفاده از روش گروه های کمکی است که باعث بالا رفتن میزان خطا در مدل سازی می شود. در این مطالعه برای مدل سازی حلالیت توسط معادلات حالت معادله حالت ساو-ردلیش-کوانگ (SRK) و پنگ-رابینسون (PR) از قوانین اختلاط Huron-Vidal استفاده شد. یک تابع جدید بر حسب دما و فشار برای محاسبه C2 (پارامتر قوانین اختلاط Huron-Vidal) ارائه شد. برای مدل سازی حلالیت توسط مدل های نیمه تجربی، فرم جدیدی از معادلات ارائه شده توسط Mendez و Chrastil مورد استفاده قرار گرفت. مدل سازی حلالیت در حلال فوق بحرانی برای 20 ماده توسط روش های ذکر شده مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاصل نشان می دهد که در مدل سازی با استفاده از معادلات نیمه تجربی میزان خطا برای مدل های Charstil، Aguilera، Gordillo، Mendez و دو مدل اصلاح شده توسط این گروه به ترتیب 19.89 و 34.89 و 11.71 و 12.07 و 11.17 و 15.70 و در مدل سازی با استفاده از معادلات حالت توسط SRK, PR به ترتیب 14 و 19.85 است.

سابقه و هدف: ایماتینیب، به عنوان مهارکننده تیروزین کیناز، در درمان سرطان هایی مانند لوسمی لنفوبلاستی استفاده می شود. دوز داروهای ضد سرطان نقش حیاتی در بقای بیماران دارد. به همین دلیل، نمونه های پلاسما و ادرار بیمار باید برای اطمینان از اطلاعات لازم در مورد سمیت دارو به دست آید. در این مطالعه، کاربرد میکرواستخراج مایع و مایع پراکنده و مایع پراکنشی برای استخراج مقدار ایماتینیب در نمونه های آبی قبل از تعیین کروماتوگرافی مایع با کارایی بالا (HPLC) مورد ارزیابی قرار گرفت. روش بررسی: داروی هدف از نمونه های آبی با 11=pH (فاز دهنده) به یک حلال استخراج (n-octanol) در محلول پراکنده (استون) به عنوان یک فاز گیرنده استخراج شد که در محلول نمونه پراکنده شد. به منظور دستیابی به کارایی بالای استخراج، اثرات متغیرهای مختلف بر بهره وری استخراج، با استفاده از روش تاگوچی مورد بررسی و بهینه سازی شد. متغیرها عبارت از pH فاز دهنده، نوع حلال استخراج، نوع حلال پراکنده، سرعت، زمان استخراج و دمای استخراج بودند. یافته ها: شرایط مطلوب آزمون عبارت از pH فاز دهنده (11)، نوع حلال استخراج (n-octanol)، نوع پراکنده (استون)، سرعت چرخش (500rpm)، زمان استخراج (45 دقیقه)، و درجه حرارت (65 درجه سانتی گراد) بودند. نتیجه گیری: روش توسعه یافته ساده، سریع، حساس و مناسب برای تعیین مقدار ردیابی ایماتینیب در نمونه های آبی است.